Kerana setiap bahasa ada pasangan tulisannya. Bahasa Inggeris dengan tulisan Inggeris. Bahasa Cina dengan tulisan Cina. Bahasa Tamil dengan tulisan Tamil. Bahasa Melayu? Mana tulisan Melayu untuk Bahasa Melayu? Tulisan Melayu adalah tulisan Jawi. Jawi adalah nama lain bagi Melayu.Memahami Jawi itu Melayu, baru kita faham tulisan Jawi yang selama ini kita ingat tulisan untuk orang Islam sahaja, rupa-rupanya ia adalah tulisan Melayu untuk Bahasa Melayu, Bahasa Kebangsaan semua rakyat Malaysia. Ia disebut dalam Akta Bahasa Kebangsaan sendiri.
Walaupun kita syukur sewaktu akta ini dibentangkan ia masih mengekalkan fakta bahawa tulisan Melayu itu tulisan Jawi, tapi penetapan tulisan Rumi sebagai tulisan untuk Bahasa Melayu, Bahasa Kebangsaan merupakan titik tolak bagaimana semua salah faham ini bermula.
Ya, bermula dari semua ahli parlimen yang menyokong Akta Bahasa Kebangsaan 1963 yang menetapkan tulisan rumi sebagai tulisan bagi bahasa kebangsaan, walau tak melarang penggunaan tulisan melayu iaitu tulisan Jawi, rakyat jadi keliru apa status tulisan Jawi dalam negara Malaysia ini? Tulisan seni dan budaya saja? Tidak juga.
Lihat bagaimana pelaksanaan asal KBSR gagal untuk pelajaran tulisan jawi diajar dalam sillabus Bahasa Malaysia KBSR yang kemudian diubah diajar dalam Pendidikan Islam, untuk sekolah kebangsaan 30 minit, untuk sekolah jenis kebangsaan sisipan sahaja, boleh rujuk sukatan pelajaran KPM tahun 1982. Ia memberi fahaman bahawa tulisan Jawi wajar diajar kepada anak-anak orang Islam sahaja. Ia memberi persepsi tulisan Jawi sebagai tulisan 'agama'.
Klimaksnya saya kira ketika Konvensyen Tulisan Jawi 1984 menetapkan tulisan jawi diajar untuk Pendidikan Islam sahaja di seluruh negara mulai tahun 1985 menyebabkan rakyat Malaysia salah faham ingat tulisan jawi benar-benar urusan umat Islam sahaja dan hanya berkaitan ajaran Islam sahaja. Padahal hakikatnya ia adalah tulisan bagi Bahasa Melayu yang sudah diangkat sebagai Bahasa Kebangsaan Malaysia.
Sejak itulah tulisan jawi melalui zaman gelap. Tiada martabat dan status unggul. Lebih malang Bahasa Melayu sendiri diperleceh sebagai bukan bahasa ilmu yang baik walaupun sudah mengguna tulisan Rumi dan diusahakan penterjemahan banyak istilah ilmu ke dalam Bahasa Melayu. Bahasa Inggeris juga yang diangkat. Itulah yang berlaku pada zaman PM4.
Naik PM5, J-QAF diperkenalkan untuk memantapkan pembelajaran tulisan jawi di kalangan pelajar yang sudah mula menurun. Naik PM6, khat diperkenalkan semula dalam sillabus Bahasa Melayu di sekolah kebangsaan dan jenis kebangsaan.
Naik PM7, pembelajaran khat ditentang di sekolah jenis kebangsaan. Semua kerana rakyat Malaysia sudah lupa, Bahasa Melayu guna tulisan Melayu yang dipanggil tulisan Jawi sepertimana Bahasa Inggeris guna tulisan Inggeris, Bahasa Cina guna tulisan Cina atau Bahasa Tamil guna tulisan Tamil. Betulkan yang biasa, biasakan yang betul. Jawi itu Melayu, Melayu itu Jawi. Bahasa Melayu itu Bahasa Kebangsaan kita, tulisan Melayu itu wujud. Tulisan Rumi bukan tulisan Melayu. Tulisan Melayu adalah tulisan Jawi. Jangan lupa, rakyat Malaysia semua!
mfr studio
Label:
bahasa,
pendidikan,
politik
Subscribe to:
Posts (Atom)